«اوّل» ، «آخر»، «ظاره» و «باطن» بودنِ خُداوند به چه معناست؟
منابع:
هُوَ الْاوّل وَ الْآخِرُ وَ الظَّاهِرُ وَ الْباطِن [قرآن کرم، ۳: ۵۷ (حدید)]
وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها [قرآن کریم، ۱ و ۲: ۹۱ (شمس)]
سَنُرِیهِمْ آیَاتِنَا فِی الْآفَاقِ وَفِی أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ [قرآن کریم، ۵۳: ۴۱ (فصلت)]
«اوّل ما خلق اللّه نورى»، «اوّل ما خلق اللّه العقل»،
[ر.ک.ب: کلینى، محمد بن یعقوب، کافی (ط – دار الحدیث)، ج۱۵، ص: ۲۳۲، دار الحدیث، قم، ق ۱۴۲۹]